Praca z bezdomnymi psami jako działanie opiekuńcze wysokiego ryzyka - perspektywa osób zajmujących się pomocą na rzecz bezdomnych zwierząt

Abstrakt

Artykuł przedstawia badanie przeprowadzone w nurcie fenomenograficznym z elementami wywiadu biograficznego dotyczące stresu w pracy opiekuńczej na rzecz bezdomnych zwierząt. Celem badania jest pokazanie, jak stresogennym zajęciem jest ta praca, oraz zobrazowanie sposobów przeżywania stresu.

Część teoretyczna przedstawia problem bezdomności zwierząt we współczesnym świecie. Dokonano opisu rzeczywistości prawnej dotyczącej opieki nad zwierzętami w Polsce w oparciu o Ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt. Ponadto odwołano się do zjawiska stresu w pracy na rzecz bezdomnych zwierząt.

Na potrzeby opisu badań sformułowano trzy kategorie pozwalające na przedstawienie zamierzonych celów: 1. charakterystyka osób badanych, 2. stres – sposoby przeżywania i obszary stresogenne, 3. funkcjonowanie wsparcia organów władzy oraz praktyczna realizacja przepisów Ustawy o ochronie zwierząt. Rezultatem badań jest przedstawienie interpretacji doznań badanych. Osoby zajmujące się pracą z bezdomnymi psami dostrzegają u siebie zwiększenie poziomu stresu, a także przeżywanie innych silnych emocji związanych z wybranym zajęciem. Czynniki wpływające na częstotliwość i natężenie odczuwania stresu w pracy na rzecz bezdomnych zwierząt związane są z całością systemu, w jakim funkcjonują badani – poczynając od biografii, poprzez mechanizmy wsparcia, sytuację ekonomiczną, aż po obowiązujące prawo.